خاطرات پرنسس مرسانا از روز تولد تا ..........

بسم الله الرحمن الرحیم

وان یکادالذین کفروا لیزلقونک بابصارهم لما سمعو الذکرو و یقولون انه لمجنون و ما هو الا ذکرواللعالمین .

مرسانای نازم

دلی که با وجود قدم های زیبایت به زندگیش ؛تبدیل شد به دل مادر . عاشقانه می پرستمت​نفس كه مي كشي آروم مي شم ...    دلت كه بگيره گريه مي كنم ...     آه كه بكشي زار ميزنم     لبخند كه بزني ذوق مي كنم ...  از اول جزئي از هم بودیم وهستيم     من درد ميكشم تو متولد ميشي ...    تو بچگي همبازيت ميشم .... مدرسه كه بري همكلاسيت ...    نفسم بزرگتر كه شدي با من غريبه نشي ها...    چون من بهترين دوست تو ميشم ...    تو ستاره اي هستي در آسمان دلم كه هيچگاه خاموش نمي شوي     پس مي گويم دوستت دارم  ،  آره دوستت دارم   چون لايق اين دوست داشتني  ،  تو لايق اين عشق بي پاياني  ،  عشق من و تو و پدرت ماندگار است تا ابد ، براي هميشه ، با هم ، در كنار هم  .